ФУДБАЛОТ е спорт кој не може да се игра без една работа и една личност. Без топка и судија! Барем така велат правилата, кои се менувале низ историјата на оваа игра, исто како што основниот реквизит драстично се менувал во текот на нејзината историја.
Има многу работи за рубриката „дали знаевте“ во и околу фудбалот. Пред нас е 22. Светско првенство кое ќе се игра во Катар (21.11 – 18.12), а навивачите ќе можат да ја видат и 23. топка. Овие два броја не се совпаѓаат од многу бизарна причина.
Па, дали знаевте дека првото Светско првенство во Уругвај се играше со две топки и дека токму овој факт можеби беше пресуден во финалниот меч, во кој во Монтевидео се сретнаа Уругвај и Аргентина.
Гостите на полувремето водеа со 2:1 само затоа што беше решено првите 45 минути да се играат со аргентинската кожна топка „тиенто“, а потоа домаќините танцуваа низ теренот со својата верзија на „т моделот“. Оваа топка беше многу потешка и поголема од аргентинската. Доволно потежка и поголема за Уругвај да пласира три гола во продолжението и да го освои првото Светско првенство со победа од 4:2.
Сè потоа е историја што ја пишуваат домаќините на секое Светско првенство до 1966 година со нивните производи, а тој Мундијал во Англија беше последното каде се виде кафена кожна топка. Сè по неа беше она што дури и денешните деца го потсетува на – топка. Главен „виновник“ е германскиот „Адидас“, компанијата стана синоним за правење „бубамара“ и други „танго“ топки…
Од Монтевидео во 1930 година до Катар во 2022 година, поминаа цели 92 години. Во тие девет децении во работилници, подоцна во студиа за модерен дизајн и технологија, тие работеа на шевови, вентили, дезени и материјали. И – стигнавме до „ал рихла“ со микрочипови, што ќе биде техничко чудо што го заслужува не 21 век, туку тој по него.
