За почетокот на училиштето да оди што е можно подобро.
Почнувањето на училиште е голем момент и за детето и за родителите. Новиот ранец и тетратки се тука, сите подготовки се завршени навреме, но ентузијазмот може да стивне доколку се покаже дека детето не познава никого во класот. Тоа чувство на осаменост и изолација може да предизвика многу непријатности, особено кога детето гледа како другите врсници многу се смеат и се дружат.
Како се да помине што побезболно, за Задовољна говори познатата педагог Јелена Холцер, која работи со деца повеќе од 25 години.
Таа зборува за тоа како првачињата можат да се вклопат ако не познаваат никого во класот.
„Во оваа област најзабележлива е соодветната (или можеби неадекватна) родителска подготовка на детето за почеток во прво одделение. Секако дека е добар предлог да му кажете на детето дека, кога ќе седне, треба да му каже на најблиското другарче: „Здраво, јас сум…“ Можете да се согласите со детето и да му понудите неколку однапред одредени теми (за пример: ‘Како ви се допаѓа нашиот учител? Дали живеете во близина на училиштето? Дали познавате некој друг во нашето одделение?’).
А што ако детето едноставно не е комуникативно и не може лесно да ја пробие таа почетна бариера, ѕидот што е пред него токму во тие денови кои долго ќе ги памети?
„Доколку вашето дете не е проактивно на овој начин или е срамежливо и повлечено, објаснете му дека почетокот на училиште е идеален период за да не се повлече. Односно, ако не може прво да го започне разговорот, барем да се труди да не бега кога ќе му се обрати дете. Сите овие ситуации можете да ги вежбате со вашето дете, преку игри со улоги, за да влезе во училницата што е можно поподготвено“, советува Јелена Холцер.
Открива и дали има некои официјални упатства, обележје што родителите треба да го следат или тоа е поиндивидуално и во согласност со развојот на детето.
„Индивидуалните разлики се големи, така што општите насоки стануваат сè помалку обележје на развојот. Но, ако вие како родител се чувствувате збунето и не знаете дали вашето дете се развива и се вклопува со вообичаеното темпо, контактирајте ги наставниците во училиштето и прашајте ги за мислење. Претпоставката е дека наставниците имаат искуство да работат со и да ја следат генерацијата деца и дека можат пообјективно отколку вие да проценат до кој степен вашето дете ја следи неговата генерација и се вклопува“.
Нашиот соговорник посочува една важна работа што родителите не треба да ја заборават при брзањето да одат на училиште.
„Вашето дете не престанува да биде дете кога ќе тргне на училиште“. Односно, покрај тоа што сега ќе го поучите за неговите училишни обврски, ќе почнете постепено да формирате работни навики, продолжете да му купувате играчки, да поминувате квалитетно време заедно, да се придржувате до семејните ритуали. Со тоа го продолжувате детството на детето, ги подобрувате вашите односи и најбрзо ја правите адаптацијата на училиштето“.
