Новото истражување покажа дека Мексико Сити, најнаселената метропола во Северна Америка, тоне толку многу што сега е невозможно да се спаси.
По неколку вековна континуирана дренажа на водата од подземните слоеви, коритото на езерото на кое се наоѓа овој град стана суво, поради што глинените плочи на речното корито започнаа да пукаат со незапирлива брзина.
И покрај фактот дека дупчењето на подземните води беше запрено во 1950-тите, градот сè уште продолжува да тоне со иста брзина. Експертите во североисточниот дел на градот, кој сè уште не е урбанизиран и каде до неодамна немаше индиции дека градот тоне, сега открија дека и оваа област тоне со брзина од околу 50 сантиметри годишно.„Дури и да се зголеми нивото на подземните води, нема надеж за обновување на огромното мнозинство на изгубената вода во таа област“, наведуваат авторите на студијата. Поради тежината на огромниот град и постојаното губење на подземните води, неизбежно ќе има дополнително намалување на почвата, а особено загрижува фактот што тонат и оние области на градот кои сè уште не се толку оптеретени со урбанизацијата.
Ако поставите тешки згради на тој вид почва и користите плитки темели, почвата се збива. Тоа и загубата на подземните води го прават Мексико Сити во толку тешка ситуација”, изјави геотехничкиот инженер Еди Бромхед од Универзитетот Кингстон.
Во моментов, 70 проценти од водата за пиење во градот доаѓа од извори на подземни води. Доколку овие извори се загадени, може да има криза поради недостаток на вода за пиење.
Засега, побогатите жители на градот можат да си дозволат да се преселат во помалку загрозени области или да купуваат вода за пиење од други места. Но, ако нешто не се направи наскоро, тие безбедни области може да потонат заедно со остатокот од градот.
