Велика Сабота, или Страсна Сабота, е христијански празник посветен на споменот на погребот на Исус Христос и неговото слегување во пеколот. Тоа е дел од страсна недела и вовед во велигденските празници.
Православната црква верува дека Христос тој ден бил во гробот со Телото, додека со духот бил во пеколот, а во исто време на престолот со Отецот и Духот, бидејќи Тој е сеприсутен Бог, неразделен од другите две лица на Светаите Троица. На тој ден, Исус Христос покажал дека дошол крај на стариот век, која била обележана со празнувањето на саботата, и дека започнал нов век во кој се празнувал денот на Неговото Воскресение.
На тој, последниот ден од седмицата на страдањето и смртта, верниците ја целиваат плаштеницата на Христовиот гроб, која свечено се изнесува пред православните олтари на Велики петок и на крајот на денот во сабота, пред Велигден, со пригодна ритуал на поворка околу црквата се внесува во олтарот
Велика Сабота е денот пред Велигден, кога е завршена работата неопходна за празнување на големиот празник. Куќата се подготвува и чисти, се подготвува облека, се бојадисуваат јајца, најчесто наутро пред изгрејсонце. На Велика Сабота нема работа на терен и жените не се занимаваат со ракотворби.
Деновите на жалост завршуваат со полноќна велигденска литургија и започнува празникот Велигден. Свештениците во православните храмови, во знакот на велигденската радост и победата над смртта, се облекуваат во свети облеки и го читаат Евангелието за радосната вест за ангелите во осветлената црква.
Почетокот на празнувањето на Велигден го најавуваат камбаните на православните храмови, кои за првпат бијат по денот на жалост, кога наместо литургија се служат царските часови, а богослужбите се најавуваат со дрвени ѕвона.
Луѓето во храмовите одговараат со молитва на хорското пеење на ангелите и со запалени свеќи го чекаат Воскресението, најрадосниот празник на победата на животот над смртта, што е основа на христијанската вера.
Овој обред се почитува во сите православни цркви, а во Ерусалим сите настани се поврзани со црквата на Светиот гроб, каде верниците секоја година на Велика Сабота присуствуваат на чудесното појавување на „благодатниот оган“.
Во храмот на Светиот гроб во Светата Земја, патријархот Ерусалимски со векови подигнува изгаснато кандило кое само пали и го пренесува тој оган на свеќите на насобраните верници, а тие продолжуваат кон ближните и кон своите храмови.
