Одлуката на властите на Никарагва, земја во Централна Америка, да дозволат распоредување на руски војници, бродови и воена авијација во таа земја „за хуманитарни цели“, почнувајќи од втората половина на 2022 година, предизвика внимание во западните медиуми.
Дали е ова одговорот на Русија за доближувањето на НАТО базите до руските граници?
Вооружените сили на Русија, според достапните информации, имаат право „да учествуваат во вежби и операции за хуманитарна помош и мисии за пребарување и спасување во итни случаи или природни катастрофи додека се во Никарагва“.
Соработката меѓу двете земји датира од 1980 година, кога е потпишан меѓувладин договор за воено-техничка помош на Никарагва.
Во согласност со тој документ, Русија (тогаш СССР) и помогна на владата на Сандинист да формира редовна армија. Владата на таа земја секоја година донесува закон за странско воено присуство на територијата на Никарагва.
Воените аналитичари веднаш објаснија дека отворањето на руската воена база во Никарагва ги подига воено-стратешките способности на Москва на ново ниво и ѝ овозможува да разговара со Америка на јазик што го разбира.
Растојанието меѓу градовите Никарагва и САД по воздушен пат е 3.112 километри, така што Вашингтон не се плаши толку од распоредувањето на руските војници во Никарагва, туку од можната појава на ракетни системи, авиони и бродови на морнарицата.
Досегот на летот на бомбардерот „Ту-22М3“ надминува 5.000 километри, а на бреговите на Атлантскиот и Тихиот океан можат да бидат распоредени бродови на руската морнарица кои носат крстосувачки ракети и хиперсонично оружје.
Исто така, оддалеченоста на Никарагва од Панамскиот канал, кој е критична артерија за
тој дел од светот, не е голем.
Марија Захарова, портпаролка на Министерството за надворешни работи на Русија, одговарајќи на прашањето дали Москва ќе ја искористи таа можност и што поскоро ќе ги распореди своите воени трупи таму, наведува дека нема ништо посебно во тоа.
Таа забележува дека законот дозволува присуство на претставници на вооружените сили на бројни земји во таа земја, вклучувајќи ги Венецуела, Гватемала, Хондурас, Доминиканската Република, Кина, Мексико, Русија, Ел Салвадор и САД.
Според неа, постоењето на ваков акт во законодавната практика не е исклучок.
Како што нагласи Захарова, Русија и Никарагва традиционално развиваат рамноправна соработка полна со взаемно почитување во многу области, како што се одбраната, борбата против новите предизвици и закани, кои се од заеднички интерес.
– Овде постапуваме отворено и транспарентно, врз основа на валидни билатерални документи, конкретно, меѓувладините договори за воено-техничка соработка од 2001 година.
Има и договори за соработка во борбата против нелегалната трговија и употреба на наркотици и психоактивни супстанци од 2004 година, како и договор во областа на зголемување на квалификацијата на кадарот во оваа област од 2013 година, потсети Захарова, пренесува „Спутник“.
