Третата ерупција на вулкан на Исланд во последните две и пол години претставува ризик не само за луѓето кои живеат во близина на вулканот, туку дури и за оние кои живеат во Германија, пишува Frankfurter Alemajne Cajtung (FAZ). Ерупцијата, која започна во понеделникот во близина на главниот град на Исланд Рејкјавик, претставува најголема опасност за оние кои живеат во непосредна близина на вулканот.
– Топлината, камењата што паѓаат и испарувањата се особено опасни – изјави шефицата на Институтот за епидемиологија на центарот Хелмхолц во Минхен, Анет Питерс и додаде дека најголемата опасност е високата концентрација на сулфур диоксид што се ослободува при ерупциите.
– Ако го вдишете во големи количини, може да има токсичен ефект. Иритација на респираторниот тракт и отежнато дишење се типични симптоми кои можат да се појават кога концентрацијата е превисока. Ако се појават такви симптоми, веднаш треба да се консултирате со лекар. Ова е особено важно за астматичарите и лицата со респираторни заболувања – рече таа.
Од друга страна, за оние кои живеат во Германија, воздухот загаден од испарувањата од вулканите од Исланд е помала закана, најчесто во форма на пепел и микрочестички кои со ветрот стигнуваат до германската почва, наведува ФАЗ. .
– За нас во Германија, пак, воздухот загаден од вулканот претставува само мала закана. Во 2010 година, вулканот Ејафјалајокул исфрли голема количина пепел во атмосферата над Исланд од средината на април до крајот на мај. Четири години подоцна, Баурдарбунга исто така бил активен, повторно испуштајќи сулфур диоксид. И во 2010 и 2014 година, во Германија дури може да се забележат зголемени вредности на сулфур диоксид. Но, тоа не значеше особено необичен дополнителен ризик за нас, рече Питерс.
Ефектите што честичките можат да ги имаат во белите дробови првично се одредуваат според големината, обликот и густината на честичките и тие мора да бидат помали од десет микрометри за дури и да навлезат во нашите дишни патишта.
– Кога честичките од пепел се транспортираат на долги растојанија, како во 2010 и 2014 година, тие се исто така доволно големи за да се вдишат – објаснува Питерс.
Вулканските гасови, од друга страна, генерално се помалку опасни во споредба со тековите на лава што се случуваат за време на ерупција.
